၁၂-၂-၂ဝ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ (၇၂)ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆိုပါသည္။ျ ပည္ေထာင္စုေန႔ဟူသည္ကား ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမွုသမိုင္းတြင္ အေရးပါအရာေရာက္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္သည္။ 

 

ျမန္မာ့သမိုင္းတစ္ေလၽွာက္ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး စုစည္းေနထိုင္ခဲ့ၾကရာ လြပ္လပ္ေရးဆုံးရွုံးခဲ့ၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသၽွတို႔၏  အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပရိယာယ္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးမရွိဘဲ ေသြးကြဲမွုမ်ားရွိခဲ့သည္။ 

 

ၿဗိတိသၽွတို႔ လက္ေအာက္မွလြတ္ေျမာက္ေရးကို အႏွစ္ ၇ဝ မၽွ ကာလပတ္လုံး အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံႀကိဳးပမ္းရာ၌  လြင္ျပင္သားႏွင့္ ေတာင္တန္းသားတို႔ တစ္ႀကိမ္မၽွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးသည္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ၾကရာတြင္မူ တိုင္းရင္းသားအားလုံး ညီညြတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္နယ္၊ ျပည္မ၊ ေသြးစည္းပူးေပါင္း၍  ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္၏ ရန္ကို တိုက္ထုတ္နိုင္ခဲ့ၾကေပသည္။

 

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္  ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးရရွိေရး ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသည့္အခါတြင္လည္း လြင္ျပင္သား၊  ေတာင္တန္းသား မခြဲျခားဘဲ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ေသြးစည္းညီညြတ္မွုကို ရွာႀကံခဲ့ၾကေပသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏  ႀကိဳးပမ္းမွုေၾကာင့္  ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ေမၽွာ္မွန္းနိုင္သည့္ အခ်ိန္အခါသို႔ ဆိုက္ ေရာက္ခဲ့သည္။

 

 

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတြင္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕သည္  ၿဗိတိန္နိုင္ငံသို႔  ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးၾကစဥ္က ျမန္မာျပည္မႀကီးေရာ၊ ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားပါ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

 

ၿဗိတိသၽွအစိုးရကမူ ျမန္မာျပည္မကိုသာ လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီး ေတာင္တန္းေဒသကို ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ထားရန္ အႀကံအစည္ရွိခဲ့ၾကသည္။  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က ေတာင္တန္းေဒသမပါေသာ လြတ္လပ္ေရးသည္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာ လြတ္လပ္ေရးျဖစ္သျဖင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ျပည္မႀကီးႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္အေရးဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

 

ၿဗိတိသၽွအစိုးရက ေတာင္တန္းေဒသမ်ားသည္ ျပည္မႀကီးႏွင့္ ေပါင္းစည္းရန္ သေဘာတူပါလၽွင္ ျပည္မႀကီးေရာ၊ ေတာင္တန္းေဒသပါ တစ္ပါတည္း လြတ္လပ္ေရးေပးမည္၊ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္းသားမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးကို  ေတာင္တန္းသားမ်ားက သူတို႔ဘာသာဆုံးျဖတ္ပါေစဟု သေဘာသက္ဝင္ေသာ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္  အဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕မွ  ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းေတာင္တန္း ပင္လုံၿမိဳ႕ကေလးရွိ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးညီလာခံသို႔  တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ 

 

 

ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းတြင္  တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ျပည္မေခါင္းေဆာင္မ်ား တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္း ေသြးစည္းညီညြတ္မွုကို ရရွိခဲ့ၾကသည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁ဝ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတာင္တန္းသားကိုယ္စားလွယ္ ၂၁ ဦးတို႔သည္ ေတာင္တန္းေဒသႏွင့္ ျပည္မေဒသတို႔ ေပါင္းစည္းညီညြတ္ေရး ပင္လုံစာခ်ဳပ္ႀကီးကို လက္မွတ္ေရးထိုးၾကေလသည္။ ၿဗိတိသၽွအစိုးရသည္လည္း ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တစ္ၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ သေဘာတူညီခဲ့ရေလသည္။

 

 

ယင္းသို႔ တစ္ျပည္ေထာင္လုံးရွိ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ေသြးစည္းညီညြတ္မွု  ျပသနိုင္ခဲ့ေသာ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ရက္ေန႔ကို  ''ျပည္ေထာင္စုေန႔''ဟု  ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့ၾကၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္အစိုးရက အသိမွတ္ျပဳၿပီး ႐ုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

 

 

အစပထမ၌ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ပင္လုံၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ၿပီး ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ထူးျခားခ်က္ အေနႏွင့္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ျပည္ေထာင္စုအလံကို ပင္လုံၿမိဳ႕မွ အစခ်ီကာ ျပည္နယ္တိုင္းအသီးသီးကို လက္ဆင့္ကမ္း ျဖတ္ေက်ာ္လ သယ္ေဆာင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔အမီ နိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လက္သို႔ ေပးအပ္ခဲ့သည္။

 

ယေန႔အခ်ိန္အခါ၌ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီခရီးကို အစိုးရ၊ နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံး စု႐ုံးညီညြတ္လ်က္ လက္တြဲခ်ီတက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။United We stand, Divided We Fall ဆိုေသာ အေနာက္တိုင္းစကားပုံအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စည္းလုံးျခင္းသည္  အင္အားဆိုေသာ ျမန္မာစကားဆိုထုံးအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕သို႔ ခ်ီၾကရမည့္ ဒီမိုကေရစီ ခရီးရွည္ႀကီး၌ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ ေရးနည္းဗ်ဴဟာကို ပိုင္နိုင္စြာ က်င့္သုံး၍ သတိတမန္ ဉာဏ္ေျမကတုတ္  ပညာစြမ္း၊ ခၽြန္းကဲ့သို႔အုပ္ကာ၊ ေလၽွာက္လွမ္းသြားၾကရန္ လြန္စြာ လြန္စြာအေရးႀကီးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

 

သို႔ျဖစ္ပါ၍ ေရွ႕သို႔ခ်ီရမည့္ ဒီမိုကေရလမ္းဝယ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔က လက္မွတ္ေရး ထိုးခ်ဳပ္ဆိုစဥ္က ထားရွိခဲ့သည့္ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္၊ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံတို႔ ညီညြတ္ခိုင္မာေသာ  ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ကို မျပတ္ခိုင္မာ၊  စြဲကိုင္သြားၾကရန္ အထူးလိုအပ္လွေခ်သည္။ 

ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ မျပတ္ခိုင္မာ၊ ႏွစ္ေပါင္းကေဋကဋာ  တည္ျမဲညီညြတ္၊  ေအာင္ျမင္ပါေစသတည္း။

 

 

မွတ္ခ်က္။    ။ ဆရာတကၠသိုလ္စိန္တင္ ၏ “ျပည္ေထာင္စုေန႔” ေဆာင္းပါးကို အနည္းငယ္ျဖည့္စြက္ကာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။