ပ်က္ဆီးဖို႔ လမ္းေၾကာင္းေပၚက အနာဂါတ္ရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား

ကိုးတန္း ေက်ာင္းသူငါးဦး ေက်ာင္းခ်ိန္တြင္းမွာ အရက္မူး႐ူးၿပီး လမ္းမႀကီးေပၚမွာ လူျမင္မေကာင္း သူျမင္မေကာင္ေအာင္ ဒယီးဒရိုင္ျဖစ္ေနတာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ေတြ႕ၿပီး ကူညီခဲ့ရသူတစ္ဦးက လူမွုကြန္ယက္ ေဖ့စ္ဘြခ္ေပၚကေန ရင္ေလးစရာေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာျပေရးသားခဲ့ၿပီး အခ်ိန္မီျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၾကရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေဝမၽွခဲ့ပါတယ္။
 

“လူငယ္ေတြရဲ့အနာဂတ္ကပိုပိုၿပီးေဝဝါးလာခဲ့ၿပီ”

ထမင္းစားခ်ိန္ ဆိုင္သြားဖို. ျဖတ္လမ္းၾကားကေန အျဖတ္၊ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလး ငါးေယာက္ကို ေကာင္ေလး ေလးငါးေယာက္ ေလာက္က တေယာက္စီတြဲၿပီး လမ္းေလ်ာက္လာ ၾကတာေတြ႕လိုက္ရတယ္…
မိန္းကေလးေတြ ေျခလွမ္းက ယိမ္းယိုင္ေနၿပီးေတာ့ လမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္း မေလ်ာက္နိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ မိန္းကေလးတေယာက္ဆိုရင္ အကၤ်ီ ၾကယ္သီးပါျပဳတ္ေနတယ္။ သူတို႔ကို ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ လွမ္းေမးေတာ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က အစာအဆိပ္သင့္တာပါလို႔ လြယ္လြယ္လွမ္းေျပာၿပီး သူတို႔က ဆက္သြားၾကေပမယ့္ စိတ္ထဲ စိတ္မခ်ျဖစ္မိတာနဲ႔ ကားကို ေဘးခ်ရပ္ၿပီး သူတို႔ေနာက္ကို ကိုယ္ေတြ ႐ုံးကအဖြဲ႕ ေလးေယာက္လိုက္ၾကတာ၊ လမ္းလုံးဝ မေလ်ာက္နိုင္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က က်န္ခဲ့ၿပီး၊ က်န္တဲ့ ကေလးေတြက ထြက္ေျပး ၾကေတာ့တယ္။

က်န္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးကို ေသခ်ာေမး။ အေရွ႕ေရာက္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ ကို ရပ္ကြက္က လူ ႀကီးေတြကို တားထားၾကပါလို႔ လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူတို႔ အားလုံးကို တစ္စုတစ္စည္းထဲ ေတြ႕ရေတာ့တယ္။
ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဆို မတ္တပ္ေတာင္မရပ္နိုင္ေတာ့ပဲ လမ္းေပၚ ထိုင္ခ်ၿပီး သမီးတို႔ကို မဆြဲနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ သြားနိုင္တယ္လို႔ေအာ္ေနတာနဲ႔ တစ္ခ်က္ေလာက္ နင္တိတ္တိတ္ေနစမ္းလို႔ လွမ္းေဟာက္လိုက္မွ ခဏ ၿငိမ္သြားေလရဲ့( ခဏပဲ ၿငိမ္တာေနာ္ ) အနားကပ္လိုက္မွ အရက္နံ႔ေတြ ေတာ္ေတာ္ ထြက္ေနတာ။
တြဲေပးတဲ့ ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ေလးရယ္ မူးေနတဲ့ မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေလးရယ္ ေက်ာင္းစိမ္း ဝတ္စုံနဲ႔ လုံးေထြးမတတ္ လမ္းမွာ ေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ အျမင္မေတာ္ျဖစ္ရပါတယ္။
ဒီလို အနာ ဂါတ္ အတြက္ အား ေတြျဖစ္လာမယ့္ လူငယ္ေလးေတြဟာ အရြယ္မေရာက္ခင္မွာပဲ ဒီလိုကိစၥေတြေၾကာင့္ လမ္းေဘးကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ေရာက္ ေနၾကၿပီး ၿပီလဲ..? ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။

ဒါနဲ႔သူတို႔ကို မိဘေတြ ဖုန္းနံပါတ္ျဖစ္ျဖစ္ စုံစမ္းေမျမန္းေတာ့ ဘာမွမေျပာပဲ အိမ္မျပန္ဘူးေနာ္ အိမ္မျပန္ဘူးေနာ္နဲ႔ပဲ တြင္တြင္ေအာ္ေနေတာ့တာပဲ။ ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးေတြကို ေက်ာင္းနာမည္ေမး ၿပီး လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ကားႀကီးတစ္စီးကို (ကိုယ့္ကားက ေသးေတာ့ မဆံ့ဘူး ) အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၿပီး ေက်ာင္းကိုသာ ပို႔ခိုင္းလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
မပို႔ခင္မွာလဲ ညီမေလးတို႔ကို ဆူမွာမဟုတ္ေၾကာင္းနဲ႔ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလး ဒီတိုင္းလမ္း မွာ ေလ်ာက္သြားေနဖို႔ မသင့္လို႔သာ ေက်ာင္းကိုပို႔ၿပီး ေက်ာင္းကမွတစ္ဆင့္ ျဖစ္သင့္တာ ဆက္လုပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔နားဝင္ေအာင္ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။

သူတို႔သြားၿပီး အျပန္လမ္းက်မွ သူတို႔ ေက်ာင္းက ဆရာမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ေတာ့ ထပ္မွာလိုက္ပါတယ္။ မဆူဖို႔နဲ႔ သူတို႔မွာ စိတ္ညစ္စရာ အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေက်ာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာ အခက္အခဲမ်ားရွိလဲ ေသခ်ာေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ လမ္း ညြန္ေပးဖို႔ ဆရာမကိုေျပာေပမယ့္ ဆရာမ ကလဲ ဒီ ဘီ အတန္းက ကေလးေတြ ဆိုးကို ဆိုးတာခ်ည္းပဲ တြင္တြင္ေျပာေနပါေတာ့တယ္။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနမိတယ္။
၁။ ဆရာမ ဆူမယ္ … အဆိုး ဆုံးေက်ာင္းထုတ္မယ္
၂။ ဆူေတာ့ ထပ္စိတ္ညစ္ပီး ထပ္ဆိုးသြမ္းမယ္ … ေက်ာင္းထုတ္ရင္ ဘဝပ်က္မယ္
၃။ အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ ေယာက်္ားေနာက္လိုက္ေျပးမယ္
၄။ သူတို႔ဘဝတစ္ခုလုံး အတြက္အသုံးခ်ဖို႔ ပညာသင္ၾကားဖို႔ ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဆုံးရွုံးသြားမယ္။

ဒီ ငါးေယာက္ရဲ့ လူ႔စြမ္း အားအရင္းအျမစ္ေတြ နိုင္ငံက ဆုံးရွုံးရလိမ့္မယ္။ ေနာက္ သူတို႔ ေသာက္ဖို႔ အရက္ကို ဘယ္သူေရာင္းလိုက္တာလဲ..? ေရာင္းရင္ ေရာင္းလိုက္တဲ့ ဆိုင္ထိ အေရးယူရပါမယ္။ ကိုယ္ပိုက္ဆံရပီး ေရာ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ မစဥ္းစားပဲ ေရာင္းလိုက္တာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ဘူးေလ။

ေနာက္ဒီကေလးေတြ ကိုယ္နဲ႔မေတြ႕ပဲ အိမ္လဲ မျပန္ခ်င္ေတာ့ အဆိုးဆုံး တည္းခိုခန္း ေရာက္သြားၾကတယ္ထား၊ အရြယ္ကို ထည့္မစဥ္းစား တည္းဖို႔လက္ခံတဲ့ ပိုက္ဆံတစ္ခုပဲ ၾကည့္တဲ့ ေနရာမ်ိဳး ရွိေနအုံးမွာပါပဲ။

အမွန္ဆို ေကာင္းမြန္တဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကိစၥတခု အဆိုးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ အားလုံးက ဆက္စပ္ေနၾကတာပါ။ အားလုံးမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
ဒီကိစၥမွာ -
၁။ ေကာင္မေလးေတြ ကိုယ္တိုင္
၂။ မိဘ
၃။ ေက်ာင္း
၄။ သူတို. သူငယ္ခ်င္းေတြ
၅။ အရက္ေရာင္းတဲ့သူ
၆။ …………… ဒီလို အဖက္ဖက္က ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ဒီလို အျဖစ္ဆိုးကို ျဖစ္လာတာပါ။

ေကာင္းလာဖို႔ တစ္ဖက္လွည့္ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ အရက္ဆိုင္က မေရာင္းရင္၊ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြက တားရင္၊ ဆရာ ဆရာမေတြက တပည့္ရဲ့ အရိပ္အေခ်ကို ဆူပူ႐ုံတင္မဟုတ္ပဲ သူတို႔ အခက္အခဲကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြး ကာကြယ္ နိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္ရင္..။
မိဘကလဲ သားသမီးကို စဥ္ဆက္မျပတ္ အျမဲထိန္းသိမ္းကာ ေက်ာင္းေျပးၿပီး အျပစ္လုပ္မိတဲ့ အထိ မျဖစ္သင့္တဲ့ စဥ္းစား နိုင္စြမ္းေလးသာ သားသမီးေတြ ရင္ထဲထည္.ေပးနိုင္ရင္၊ ကေလး ကိုယ္တိုင္ကကို ကဒီလိုမလုပ္ပဲ စာသာႀကိဳးစားခဲ့ရင္….။

ကိုညိဳ